Η δυναμη της απωλειας

Crystalia Patouli --------

“Η δύναμη της απώλειας”

και οι μεταμορφώσεις της οδύνης: 

η Δημιουργία ως αντίδοτο στις κρίσεις”

της Φωτεινής Τσαλίκογλου

“ “Ο Θεός δεν θα έγραφε ποτέ ένα μυθιστόρημα”. H έλλειψη παροτρύνει τη δημιουργία.Κινεί τα νήματα της ζωής. Τροφοδοτεί τη φαντασία, την επινόηση, το έργο. Είναι ένας κοινός τόπος συνάντησης ποιητών, επιστημόνων, μικρών παιδιών και ενίοτε ατόμων με ψυχικές διαταραχές. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε οι απώλειες συνοδεύουν κάθε αποφασιστική στιγμή της ζωής μας. Διαψεύσεις, ασυνέχειες, μυθοποιήσεις και απομυθοποιήσεις ορίζουν τον ψυχικό μας κόσμο, τη σκέψη και τα συναισθήματά μας. Τρέλα, κατάθλιψη και δημιουργία έχουν ένα κοινό πεδίο συνάντησης”.

 

“ “΄Εχουμε ένα καταφύγιο ενάντια στο θάνατο, να κάνουμε τέχνη πριν από αυτόν”. Η κρίση, όπως μια ασθένεια, μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο ή στη θεραπεία.   Η απώλεια από μόνη της είναι και μια εμπειρία που μας φέρνει αντιμέτωπους με αναπάντεχες προκλήσεις και επιλογές  υποστηρίζει η Φωτεινή Τσαλίκογλου.

Είμαστε…

View original post 423 more words

Tasos Livaditis//Τάσος Λειβαδίτης

ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΜΑΣ

 

Και μέσα στο σπίτι υπήρχε το άλλο εκείνο σπίτι — εκεί που η

μητέρα ήταν ακόμα νέα κι ένα φλάουτο ακουγόταν το βράδυ, όπως

όταν οδηγούν έναν τυφλό.

Σ’ αυτό το σπίτι είχαμε μείνει κι εμείς για πάντα, ενώ καθώς

ανάβαμε τη λάμπα, το φως της έριχνε μόνο τις σκιές μας στο

πάτωμα εδώ.

 

 

 

OUR SHADOWS

 

Within the house was that other house — when mother was

still young and a flute was heard in the evening like when

they guide a blind man.

In this house we had also stayed forever and as we lit our

lamp its light projected only our shadows on this floor.

 

 

 

Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

www.libroslibertad.ca

 

 

Yannis Ritsos//Γιάννης Ρίτσος

 

Άξαφνα

 

Μέρες καλοκαιριού—τό φώς, οι πέτρες, θάλασσα, σταφύλια.

Σβησμένα γεγονότα. Ο ορίζοντας ίδιος ώς τό βάθος. Ο χάρτης

στό διάδρομο τού πανδοχείου ξεθώριασε ολότελα απ’ τόν ήλιο.

Οι εφημερίδες φτάνουν καθυστερημένες—δέν τίς διαβάζεις.

Λάμπει μιά ψάθα τρυγητή στή μέση τής πεδιάδας.

Ο τυφλός παίζει ακορντεόν. Τουρίστες μέ υπνόσακους περνάνε.

Κι άξαφνα, τά μεσάνυχτα, η απόλυτη λέξη σέ φτάνει

σά σφύριγμα πλοίου μές στόν ύπνο σου, καί δέν μπορείς νά ξυπνήσεις.

 

~Καρλόβασι, 22-8-78

 

 

Suddenly

 

Summer days – the light, the rocks; sea, grapes.

Forgotten events. The horizon same to its end. On the wall

of the hostel the map completely faded from the sunlight.

The newspapers arrive late – you don’t read them.

In the midst of the valley the hat of a grape picker shines.

The blind man plays the accordion. Tourists go by with sleeping bags.

And suddenly, at midnight, the absolute word reaches you

like a whistle of a ship in your sleep, and you cannot wake up.

 

~Karlovasi, 22-8-78

 

 

YANNIS RITSOS — POEMS, Ekstasis Editions, 2013

 

ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ — Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

 

www.ekstasiseditions.com

www.libroslibertad.ca

American kestrel video — Dear Kitty. Some blog

This video from the USA says about itself: 24 September 2016 American Kestrel falcon hunting grasshoppers from a power line in open range land. This has been a challenging bird to catch on film and it is a bit shaky at times. The kestrel would watch for prey – grasshoppers and large dragonflies and then […]

via American kestrel video — Dear Kitty. Some blog

Cry of the Wolf

Poet's Corner

His eyes glisten as oil on canvas.

White lid flickers in between.

Twas red sometimes…

Ole boy’s now hunting.

View original post 128 more words