ΤΟ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ ΤΟΥ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ
Τον Αύγουστο του 34,
ταξιδεύοντας με τραίνο
από τη Βαϊμάρη στο Βερολίνο,
αποφάσισε να κάνει μια στάση στη Villa Silberblick,
να επισκεφτεί το μέρος
όπου έκλεισε τα μάτια
ο αγαπημένος του φιλόσοφος,
και να υποβάλει τα σέβη του
στην ογδονταεξάχρονη αδερφή του Ελίζαμπετ.
Μπαίνοντας στο σπίτι
κρατούσε ένα μαστίγιο
που χτυπούσε νευρικά στο πόδι.
Όταν βγήκε λίγο αργότερα
έπαιζε στο δεξί του χέρι ένα μπαστούνι.
Στους αξιωματικούς που τον συνόδευαν είπε:
«Τι υπέροχη κυρία!
Αληθινή Γερμανίδα!
Τέτοιες γυναίκες
είναι η ραχοκοκαλιά του έθνους μας.
Μου χάρισε το μπαστούνι του Νίτσε!
Το μπαστούνι του Übermensch!
Όπως μου εκμυστηρεύτηκε,
μόνο εγώ αξίζει να το κρατώ,
γιατί μόνο εγώ έχω καταλάβει σε βάθος
την Weltanschauung του,
μόνο εγώ μπορώ να εκπληρώσω το τρομακτικό του όνειρο.
Μόνο εγώ,
ο Adolf Hitler,
o Fuhrer!»
THE CANE OF UBERMENSCH
August of 1934
travelling by train
from Weimer to Berlin
he decided to stop by the Villa Silberblick
to pay a visit to the place
where he closed his eyes
his beloved philosopher
and to pay his respects
to the philosopher’s eighty six year old sister Elizabeth
Upon entering the house
he held a whip
which he stroke nervously onto his leg
When later on he got out
he played with a cane in his right hand.
To the officers who escorted him he said:
What a beautiful lady
True German
Such ladies
are the backbone of our nation
she gifted me with Nietzsche’s cane.
The cane of Ubermensch!
As she explained to me
I’m the only one who deserves to hold it
because only I have understood
his Weltanschauung
only I can bring his horrible dream to fruition.
Only I
Adolf Hitler
the Fuhrer!
Translated by Manolis Aligizakis