Κι όταν όλα περάσουν
(Θερινό Ηλιοστάσιο 2012)
«Θα περάσουν αποπάνω μας όλοι οι τροχοὶ
στο τέλος
τα ιδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν.»
(Τάσος Λειβαδίτης)
Θερινό Ηλιοστάσιο , ο ήλιος στο Ζενίθ του πυρώνει την πέτρα που λαμπερή στολίζει το άφθονο μπλε που σκόρπισαν οι Θεοί στο Αιγαίο.
Τον καλύπτει ο Καρκίνος, το προσωπείο της Σελήνης, ανοίγοντας την Πύλη που οδηγεί τις ψυχές πίσω στη Γη, κερνώντας όλες ένα γύρο σφηνάκια από το κύπελο της Λήθης.
Και έτσι ξεχασμένες σαν απολολώτα παιδιά, έχοντας λησμονήσει τη θεία τους φύση και τη μαγεία της αιωνιότητας , θα γίνουν φως, χώμα, νερό και αέρας , θα γίνουν η Μαρία, ο Κώστας, η Έλενα και ο Δημήτρης που θα τους πάρει από το χέρι ο Άη Γιάννης να τους περάσει μέσα από τις φωτιές του και να τους αποδώσει μικρούς και αθώους πίσω στην ύλη.
Αυτή την εποχή οι…
View original post 558 more words