Archive for 25/07/2016

Mas que nada

Posted: 25/07/2016 by vequinox in Literature

dimart

elza-soares

Αυτό δεν είναι τραγούδι #759
Dj της ημέρας, ο Γρηγόρης Καραγρηγορίου

Από τις χιλιάδες εκτελέσεις του αρχετυπικού ύμνου της bossa nova μου αρέσει η original (Jorge Ben βέβαια) και αυτή. Από τη θεά της Βραζιλίας, την αυτοκράτειρα από τις φαβέλες, την απόλυτη αφρολατίνα, την ερωτιάρα jazz φωνή με γρέζι samba κι αντίστροφα, την κυρία Γκαρίντσα που κατάφερε αυτή η σχέση να είναι ένα κεφάλαιο μόνο από τη ζωή της, την μεγάλη Κυρία Elza Soares. Της Βραζιλίας που φέτος είναι το καλοκαίρι της και ο θεός της σάμπα να βάλει το χέρι του γιατί στο Ρίο ποτέ δεν είναι να πάει κάτι απλά καλά. Ή θα πάει τέλεια ή εντελώς χάλια. Οι Βραζιλιάνοι βέβαια το έχουν συνηθίσει και το φιλοσοφούν: «Ε, και;», «έλα τώρα», «άσε μωρέ» είναι η απάντηση σε όλα. Δηλαδή, mas que nada.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή…

View original post 37 more words

28 μέρες/

Posted: 25/07/2016 by vequinox in Literature

ΈΛΕΥΣΙΣ - ένα ταπεινό ενδιαίτημα αθανασίας

to-the-wonder

Με τη σελήνη συναντιέμαι την αυγή,
έχω στα χέρια μου
τις κίτρινες μέρες μου κι ότι κι αν φοράω,
είμαι γυμνός/
αυτή ντυμένη ένα άμφιο χιονισμένο με μπλε άνεμο/
μυρίζει βιτριόλι κι υδροξείδιο του καλίου/
αφού αναμετριόμαστε, όπως σβήνει η νύχτα/
βλέπουμε ότι κι οι δυο είμαστε χρονόμετρα:
το δικό μου ακριβείας/
quarz με ραδιενεργά ισότοπα/
κατευθείαν μια ρέπλικα
απ’ το Musée des arts et métiers/

(επειδή ξέρω να διαβάζω
τη Φυσική και το Παρίσι)

το δικό της μασάει χελιδόνια,
που ανιχνεύονται λάθρα
πάνω απ’ τον Ατλαντικό το φθινόπωρο,
τα έμμηνα της Μαγδαληνής/
στο φτενό της φουστάνι,
την ώρα που ο Ιησούς καταλήγει αντί του Βαραβά/
τις υδάτινες κορδέλες στην άμμο του Mont Saint-Michel
-κάθε δεκαοχτώ χρόνια/
τη ζωή μου από όταν γεννήθηκα/
μέχρι που έγινα αυτό το ρολόι ισοτόπων/
τη ζωή -και την ημιζωή- αυτών των ισοτόπων/

(επειδή παράγει η ίδια τον χρόνο,
και μέσα του μας κοιμίζει ως…

View original post 58 more words

style rive gauche

Μερικές φορές νοσταλγώ τα βιβλία που διάβαζα προ δεκαετίας. Εκείνα με τα λουλουδάτα εξώφυλλα και τις κοριτσίστικες περιπέτειες που περιέγραφαν πιτζάμα πάρτι και βόλτες στα εμπορικά κέντρα. Μερικές φορές. Η τελευταία ήταν όταν τελείωσα το Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν της Lionel Shriver. Ο καιρός πέρασε και νιώθω έτοιμη να μιλήσω για αυτό το βιβλίο.

Η Lionel Shriver γεννήθηκε στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών το 1957. Εργάζεται ως δημοσιογράφος και συγγραφέας. Το γνωστότερο έργο της είναι το Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν, το οποίο μάλιστα έχει μεταφερθεί με εξαιρετική επιτυχία και στην μεγάλη οθόνη. Όπως υποστηρίζει και η ίδια η Lionel για το βιβλίο της, είναι ένα από τα χειρότερα σενάρια ζωής, από το οποίο τουλάχιστον εκείνη γλίτωσε.

IMG_1976.JPG

Η Ίβα είναι μια επιτυχημένη επαγγελματίας, ενθουσιασμένη με την δουλειά της και βαθιά ερωτευμένη με τον άνδρα της. Τα χρόνια περνάνε και, πες από περιέργεια πες από ενδόμυχη πίεση…

View original post 265 more words

 

cover

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΣΧΟΛΙΟ

 

Το ουσιώδες στη μικρή ιστορία μου ήταν μια μαύρη κουνιστή

πολυθρόνα — αλλά πού είναι τώρα το σπίτι, πού είναι η φρουτιέρα

με τα παλιά επισκεπτήρια, οι πετσέτες που πνίγαμε τα γέλια —

μόνον η λάμπα καίει ακόμα στην άδεια κάμαρα, σαν κάποιον που

συνομιλεί με τον εαυτό του αγνοώντας τους κινδύνους ή όπως μια

γυναίκα που δεν τη γνώρισες ποτέ κι όμως θα πρέπει κάποτε να

`χατε αγαπηθεί πολύ

μες στην ατέλειωτη ερήμωση μιας μέρας του φθινοπώρου.

 

 

AUTUMN COMMENT

 

The gist of my story was a black reclining chair — but

where is the house now? Where is the fruit bowl with the old

invitations, the napkins that concealed our laughter? — Only

the lamp is lit in the empty room like someone who talks

to himself, ignorant of the danger or like a woman you never

knew yet, once you must have fallen in love with her

amid the endless loneliness of an autumn day.

 

 

Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

www.libroslibertad.ca

Γιάννης Ρίτσος//Yannis Ritsos

Posted: 25/07/2016 by vequinox in Literature

Ritsos_front large

Ο ΣΚΟΙΝΟΒΑΤΗΣ ΚΙ ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ

 

Ωραίος, εκπληκτικός σκοινοβάτης, ψηλά στον αέρα, —

τί ευαίσθητα πέλματα, καί οι άκρες των δακτύλων — θαύμα,

κομψός, ευσταθής, με την κίτρινη ομπρέλα του — έτσι

σαν φωτοστέφανο δήθεν, — με δύο, με τρεις καρέκλες

κρατημένες στα δόντια του, με τόσα τόπια και στεφάνια

ν’ανεβοκατεβαίνουνε στα χέρια του. Ωραίος, αλήθεια,

εκεί ψηλά, πάνω απ’ τις πολυθρόνες των θεατών, πάνω

απ’ τις τριανταφυλλιές, τα δέντρα, τα λαμπιόνια του Κήπου,

κ’ ύστερα, μέσα στα χειροκροτήματα, που μάζευε με

μια παράξενη ησυχία τα σύνεργά του, ταυτόχρονα

υποκλινόμενος αόριστα — τα τόπια στις θήκες τους,

το ίδιο και τα στεφάνια. Σιωπηλός. Έκλεισε τελευταία

την κίτρινη ομπρέλα του. Το σκοινί, τώρα, στο λαιμό του,

πατώντας όχι πια στο σκοινί, μα κατευθείαν στον αέρα.

 

Κ’ εμείς προσμέναμε καπνίζοντας, λίγο πιο κάτω,

κανονικά τη συνέχεια του προγράμματος, ιδίως

κείνο το νούμερο με τις χιλιάδες γυναικεία πόδια

στροβιλιζόμενα ψηλά με μαύρες κάλτσες και ψηλά τακούνια.

 

THE ROPEWAKER AND THE SPECTATOTS

 

Handsome, amazing ropewalker, high up in the air –

what supple soles; and the tips of his toes – marvel;

stylish, steady, with his yellow umbrella – like

a halo supposedly – with two, with three chairs

held by his teeth; with many balls and rings

up and down in his hands. Handsome, truly,

high up there, above the spectator’s chairs, above

the rose bushes, trees, lamps of the Garden;

then amid the clapping, when he collected

his tools with such a strange calm, while at

the same time he bowed indifferently – the balls

in their cases same with the rings. Silent. Lastly

he closed his yellow umbrella. Now, the rope around

his neck, he doesn’t step on it anymore, but directly in the air.

 

And we smoked, waiting a bit longer for

the expected continuation of the program, mostly

that piece with the thousands of women’s legs in

their black nylons and high heels whirling up in the air.

 

YANNIS RITSOS — POEMS, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2013

Γιάννη Ρίτσου-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

www.libroslibertad.ca

www.ekstasiseditions.com