Αναταραχή στη Σερβία – Ζητά εξηγήσεις από τις ΗΠΑ

Τι κάνει τους ανθρώπους ελκυστικούς;

Ανθολόγιον Sapere aude!

Σίγουρα κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε δει κάποιες ετερόκλητες σχέσεις και πιθανόν να έχουμε αναρωτηθεί τι βρίσκει κάποιος στο σύντροφο του, ο οποίος, κατά τα δικά μας κριτήρια, του πέφτει «λίγος». Αυτό μπορεί να μεταφραστεί με διάφορους τρόπους: όχι αρκετά έξυπνος/ όμορφος/ κοινωνικός/ γοητευτικός/ μορφωμένος/ καλλιεργημένος/ ευκατάστατος/ πνευματώδης/ νέος/ ώριμος.

Οι άνθρωποι δημιουργούν σχέσεις για λόγους που δεν μας είναι πάντα σαφείς ή ξεκάθαροι. Ο Μποττόν στο μυθιστόρημά του «Μικρή Φιλοσοφία του Έρωτα» επισημαίνει, «Ελκυστικότεροι δεν είναι εκείνοι που μας επιτρέπουν να τους φιλήσουμε αμέσως [σύντομα νιώθουμε αγνώμονες] ή όσοι δε μας επιτρέπουν ποτέ να τους φιλήσουμε [σύντομα τους ξεχνάμε], αλλά αυτοί που μας οδηγούν συνεσταλμένα ανάμεσα στα δύο άκρα».

View original post 1,044 more words

Mακροχρόνιες σχέσεις: Πότε καταλήγουν σε γάμο και πότε όχι;

Ανθολόγιον Sapere aude!

Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να εμπλέκονται σε μια μακροχρόνια σχέση; Να η πρώτη ερώτηση, που, όμως είναι λάθος διατυπωμένη! Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν ξεκινάνε μια σχέση προκαθορίζοντας από την αρχή ότι θα είναι μακροχρόνια ή όχι.

Τα περισσότερα ζευγάρια ξεκινούν να βγαίνουν με την κατανόηση ότι, στην αρχή τουλάχιστον, τα πράγματα βρίσκονται σε ένα πειραματικό ή διερευνητικό στάδιο, με την έννοια ότι πρέπει και οι δύο να αξιολογήσουν αν το άλλο άτομο τους ταιριάζει και αν οι δυο τους περνάνε καλά. Καθώς ο χρόνος περνάει και το ζευγάρι αισθάνεται την επιθυμία να είναι όλο και περισσότερο μαζί, κι έτσι μια απλή σχέση εύκολα μπορεί να γίνει μακροχρόνια.

View original post 1,026 more words

Kiki Dimoula//Κική Δημουλά

ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Ένα κομμάτι άνεμος που έπεσε στο δρόμο
κάθισε κι έπαιξε
στα σύρματα του ηλεκτρικού
μια μελωδία σιγανή
αφιερωμένη στη διάθεσή μου.
Αυτή για μια στιγμή μονάχα
ανασηκώθηκε και κοίταξε,
ύστερα αμετάπειστη και αδιάφορη
ξαναβυθίστηκε εντός μου.

AFTERNOON

A piece of the wind that fell on the street
sat on the electric wires
and in low tone
played a melody
dedicated to my mood.
This melody rose
momentarily and gazed;
then unconvinced and indifferent
re-sank deep inside me

~ΕΡΕΒΟΣ-EREBUS, by KIKI DIMOULA, ΙΚΑΡΟΣ, 1956, // translated by Manolis Aligizakis

Ένα ξόρκι που λέγεται φωναχτά, Νίκος Καρούζος

mantalaki

View original post