Yannis Ritsos//Γιάννης Ρίτσος

Στό στρατώνα

Τό φεγγάρι μπήκε στό στρατώνα.
Ψαχούλεψε τίς κουβέρτες τών φαντάρων.
Έπιασε ένα γυμνό χέρι. Κοιμήσου.
Κάποιος παραμιλάει. Κάποιος ροχαλίζει.
Μιά σκιά χειρονομεί στό μακρύ τοίχο.
Πέρασε τό τελευταίο τράμ. Ησυχία.

Μπορεί όλοι αυτοί νάναι αύριο πεθαμένοι;
Μπορεί από τώρα κιόλας νάναι πεθαμένοι;

Ένας φαντάρος ξύπνησε.
Κοιτάζει γύρω μέ γυάλινα μάτια.
Μιά κλωστή αίμα κρέμεται απ’ τά χείλη τού φεγγαριού.
In the Barracks

The moon entered the barracks.
It rummaged in the soldiers’ blankets.
Touched an undressed arm. Go to sleep.
Someone talks in his sleep. Someone snores.
A shadow gestures on the long wall.
The last trolley bus went by. Quietness.

Can all these be dead tomorrow?
Can they be dead from right now?

A soldier woke up.
He looks around with glassy eyes.
A thread of blood hangs from the moon’s lips.
~Γιάννη Ρίτσου-ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Yannis Ritsos-Poems/translated by Manolis Aligizakis
http://www.authormanolis.wordpress.com
http://www.libroslibertad.ca

A Place In The Sun

rabirius

View original post

Sliding In Love

rabirius

View original post

Έρημη Χώρα Τ.Σ Ελιοτ

POETRY AESTHETIC ETHICS

Έρημη Χώρα Τ.Σ Ελιοτ
Μετάφραση Γ. Σεφέρης

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis
vidi in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent:
Σίβυλλα, τι θέλεις; Respondebat illa: αποθανείν θέλω.

A΄. Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ
Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας
Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας
Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας
Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.
Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας
Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας
Λίγη ζωή μ’ απόξερους βολβούς.
Το καλοκαίρι μας ξάφνισε καθώς ήρθε πάνω απ’ το Σταρνμπέργκερζε
Με μια μπόρα· σταματήσαμε στις κολόνες,
Και προχωρήσαμε στη λιακάδα, ως το Χόφγκαρτεν,
Κι ήπιαμε καφέ, και κουβεντιάσαμε καμιάν ώρα.
Bin gar keine Russin, stamm’ aus Litauen, echt deutsch.
Και σαν ήμασταν παιδιά, μέναμε στου αρχιδούκα,
Του ξαδέρφου μου, με πήρε με το έλκηθρο,
Και τρόμαξα. Κι έλεγε, Μαρία,
Μαρία, κρατήσου δυνατά. Και πήραμε τhν κατηφόρα.
Εκεί νιώθεις ελευθερία…

View original post 469 more words

Σκέψεις και συμπεράσματα μέσα από την κατάρρευση.Παρακαταθήκη για ένα μέλλον που πρέπει να υπάρξει.

ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Πόσος χρόνος νομίζετε πως χρειάζεται για να καταρρεύσουν οι μεγάλες αυταπάτες του κόσμου;

Πολύ περισσότερος απ’όσο χρειάζεται για να παραιτηθεί μία “κακή” κυβέρνηση και στη θέση της να ανέβει μία φαινομενικά και υποθετικά “καλή”.Γιατί θα πρέπει πάντα να λέμε στο σήμερα πως οι κυβερνήσεις πλην ελαχίστων εξαιρέσεων σε μία ευρωπαϊκή χώρα δεν επιβάλλονται, αλλά ψηφίζονται δημοκρατικότατα βάσει ενός στρεβλού εκλογικού νόμου βγαλμένου μέσα από ένα Σύνταγμα για το οποίο ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο οι πολιτικοί παρά οι πολίτες.

Συνεπώς κανονικά δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρεται κανένας από αυτούς οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στήριξαν τις κυβερνήσεις που στηρίζουν το παγκόσμιο άδικο σύστημα.Γιατί εκτός από αυτούς οι οποίοι έχουν πλήρη συνείδηση της τάξης τους και των συμφερόντων τους, η πλειοψηφία του κόσμου ψήφιζε και ψηφίζει τελείως ασυνείδητα ή στην καλύτερη περίπτωση για το λιγότερο “κακό”.

View original post 2,712 more words