Στο «φιλελεύθερο» λυκόφως του ανθρώπου;- του Δημ. Ναπ. Γιαννάτου (προδημοσίευση)

Η αρχή της απόλυτης οικονομικής «ελευθερίας», ως προϋπόθεση της απόλυτης σκλαβιάς

“Κόλαση με τόσο φως

δεν το περίμενα”

Μίλτος Σαχτούρης

Το άρθρο του Τζήμερου σχετικά με τη χορήγηση της κατασχεμένης ηρωίνης στους εξαρτημένους, είναι σίγουρο πως ήθελε να προκαλέσει. Άλλωστε όταν αποτελείς πολιτική μειοψηφία, η πρόκληση είναι πολλές φορές μια λύση επιβίωσης και μάλιστα, είτε είσαι «δεξιός» είτε «αριστερός».

Πέρα από το πραγματιστικό πνεύμα της πρότασης, αυτή μπορεί να καταχωρηθεί, ως μια από της μορφές που μπορεί να πάρει το τεχνοκρατικό και εργαλειακό πνεύμα του νεοφιλελευθερισμού στην εποχή μας. Η ακραία τάση της, εμφορούμενη από ένα πνεύμα «πλήρους ελευθερίας», είναι ότι ο τοξικομανής είναι «άξιος της επιλογής του», εφόσον επέλεξε τον τρόπο αυτοκαταστροφής του και η προοπτική είναι ο «φυσικός νόμος» της επιβίωσης : όποιος αντέξει.

Ο Τζήμερος, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, βλέπει το ζήτημα από μια … «κοινωνική ματιά» διαχείρισης, σε μια κοινωνία όμως που είναι…

View original post 1,445 more words