Archive for 25/01/2016
George Seferis//Γιώργος Σεφέρης
Posted: 25/01/2016 by vequinox in Aligizakis Manolis, Art, Athens, Awarded, book, Canada, Canadian greek Poet, COLLECTED POEMS, Crete, George Seferis, Greece, Greek Canadian Poets, Greek Canadian Writers, Greek National Literary Awards, Greek Poets, Literature, Manolis Aligizakis, Nobel Prize Winner-1963Tags: Erebus, έργο, έρεβος, αγάπη, θύματα, θάλασσα, μνήμη, love, memory, sea, victims, work
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΚΔ’
Εδώ τελειώνουν τα έργα της θάλασσας, τα έργα της αγάπης.
Εκείνοι που κάποτε θα ζήσουν εδώ που τελειώνουμε
άν τύχει και μαυρίσει στη μνήμη τους το αίμα και ξεχειλίσει
άς μη μας ξεχάσουν, τις αδύναμες ψυχές μέσα στ’ ασφοδίλια,
άς γυρίσουν προς το έρεβος των θυμάτων:
Εμείς που τίποτε δεν είχαμε θα τους δείξουμε τη γαλήνη.
MYTHISTOREMA XXIV
Here end the works of the sea, the works of love.
Those who will live here someday where we die
perhaps the blood will darken in their memory and
overflow
let them not forget us, the weak souls among the asphodels
let them turn the heads of the victims toward Erebus:
We who had nothing will teach them tranquility.
~GEORGE SEFERIS-COLLECTED POEMS, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, Vancouver, Canada, 2012
Salvatore Quasimodo
Posted: 25/01/2016 by vequinox in Aligizakis Manolis, Art, Awarded, Canadian greek Poet, Greek Canadian Poets, Greek Canadian Writers, Ερμητισμός, Salvatore Quasimodo,, LiteratureTags: blood, GREEN, HEAD, πράσινος, ποταμός, χιόνι, ΚΕΦΆΛΙ, αίμα, λεύκες, λεηλατεί, plunder, poplars, river, snow
AGAIN A GREEN RIVER
Again a green river plunders me
and accord of grass and poplars
where the gleam of dead snow is forgotten.
And here within the night, mild lamb
has howled with head of blood:
there floods, in the outcry, the time
of the long wolves of winter,
of the well, homeland of thunder.
ΠΑΛΙ Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ
Ο πράσινος ποταμός με λεηλατεί
κι η αρμονία του γρασιδιού με τις λεύκες
εκεί που λυώνει το χιόνι ξεχάστηκε.
Κι εκεί μέσα στη νύχτα το μικρό αρνάκι
με το ματωμενο κεφάλι βέλαξε:
εκεί πλημυρίζει, στην κατακραυγή,
η ώρα των ατέλειωτων λύκων του χειμώνα
στην ήρεμη πατρίδα του κεραυνού.
~Salvatore Quasimodo, translated from the English, my Manolis Aligizakis
Rene Magritte, The double secret
Άνυδρο τοπίο
Στις άδειες κάμαρες
το σκοτάδι έρχεται να σκεπάσει
τους κόκκινους ήχους της ανάσας σου.
Γυρίζοντας στις ρίζες του μύθου
ακίνητος
πυροβολείς.
***
Μνήμη
Στον Rene Magritte*
Τα άσπρα σεντόνια
νωχελικές αναμνήσεις
βουτώ στην πηγή
και πίνω ξανά
το γλυκόπικρο
της μνήμης νερό
σκουριασμένο ποτήρι
που θα γίνει χρυσό
σαν μαζέψει το αίμα
ξυραφιά στο μελίγγι
στάζει μέλι πικρό
και το γλείφουνε σφήκες.
*Rene Magritte (1898-1967). Σουρεαλιστής καλλιτέχνης με επιρροές από το ντανταϊστικό κίνημα.
***
Ένας λύκος παρατηρεί το φεγγάρι
Από τότε που θυμάμαι τα χρώματα
ο λύκος ουρλιάζει στο φεγγάρι.
Στο λευκό φωτεινό του περίβλημα,
αποτύπωμα μπότας καμικάζι.
Αν πεθάνω, μου είπε ένα απόγευμα,
θα είναι που έχασα την οφθαλμαπάτη.
Αγαπώ τα παιδιά που γεράσανε
μα ακόμα μου κλείνουν το μάτι.
*Από τη συλλογή “Αγχέμαχες λέξεις”, Εκδόσεις Άγκυρα, 2015 (σελ. 10, 13 και 30).
Mayanaam
vequinox
Manolis 