Στου ουρανού την άκρη (Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος)

Σαν να το ‘θελα

Αδέσποτος Σκύλος

Ορκίζομαι να πω την αλήθεια. Η αφήγηση είναι ευθύγραμμη.

Ξεκίνησες από το σπίτι σου, ξεκίνησα από το δικό μου. Συναντηθήκαμε. Μου είπες : ”έχεις κάτι μέσα σου που είναι δικό μου”. Το αισθανόμουν από καιρό ότι είχα αυτή την έλλειψη. Όταν κρατάς κάτι που δε σου ανήκει, έχεις μια αίσθηση κενού. Ίσως γιατί ποτέ δεν είναι δικό σου, αυτό που δεν έχεις κερδίσει. Ο χρόνος δεν ήταν υπέρ μου. Ήξερα ότι ο χρόνος μου είχε μεγαλώσει το κενό.

Τριγύρω στο βυθό ανεβαίνουν φυσαλίδες και το τοπίο είναι ήρεμο. Κάπου χάσκει ένα ψάρι και ο βράχος σαν ανοιχτό χωνί καταπίνει το νερό. Είναι ήσυχα εδώ κάτω, σαν να περνάς το δρόμο μεσημέρι Κυριακής και να μην ακούγεται τίποτα. Ξύπνησα ιδρωμένος. Γύρισα να σ’ αγκαλιάσω. Το σώμα σου ήταν ακέφαλο.

Η αφήγηση είναι ευθύγραμμη.

Μιλάμε στο τηλέφωνο. – Το διάβασες το χαρτάκι που σου έγραψα; – Όχι, πού το είχες βάλει; –…

View original post 775 more words

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΙΟ ΒΡΑΣΜΟΥ;

Ώρα Κοινής Ανησυχίας

 

Θεωρητικά τα 3 χρόνια καταπίεσης και υποτέλειας (για να μην πω χρεοκοπίας και ορισμένοι πάθουν σοκ) που επέδρασαν καθοριστικά στην ελληνική κοινωνία, θα μπορούσαν να ήταν ευργετικά όσο αφορά την αλλαγή νοοτροπίας των κατοίκων αυτής της χώρας. Κι όμως οι ίδιοι άνθρωποι βρισκονται στις ίδιες θέσεις, η ανεργία θα εκτοξευτεί μέσα στον χρόνο πάνω από 30%, η μετανάστευση από και προς την Ελλάδα έχει αυξηθεί, ο κοινωνικός ιστός σαπίζει, ο όρος “δημόσιος” και “δωρεάν” κοντεύει να μπει σε μουσείο ιστορίας και ο Έλληνας; Απλά αράζει για να δει το τέλος του.

Ίσως τελικά αυτή η “αναμονή” για το μεγάλο κακό που όλο έρχεται και όλο στον δρόμο μπορεί να ωφελήσει. Πως; Μα με την ταχύτερη κατεδάφιση αυτού του θλιβερού κράτους που αποκαλείται “Ελλάδα”. Επειδή πολλοί έξυπνοι έχουν έτοιμη την ερώτηση, δεν θέλω κυβέρνηση ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είναι ένα μπάλωμα, ένα τροχοπέδη για την μόνη πραγματικά εξαγνιστική…

View original post 364 more words

Γειτονιές της Κωνσταντινούπολης: Πορεία προς την αυτονόμηση

Αναλύοντας το αδιέξοδο

Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση

Συνέντευξη του  Γιώργου Κοντογιώργη στον Αλέξανδρο  Στεργιόπουλο

«Ακου, βλέπε, αλλά μη σωπαίνεις» είναι η προτροπή του Γιώργου Κοντογιώργη, μέσα από το βιβλίο του “Οι νέοι, η ελευθερία και το κράτος” (εκδόσεις Ιανός). Ο πρώην πρύτανης του Πάντειου Πανεπιστημίου, με αφορμή την εξέγερση των νέων, τον Δεκέμβριο του 2008, και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, προσπαθεί να αναλύσει το «γιατί» και το «πώς» του αδιεξόδου της εποχής μας.

View original post 1,372 more words