ODYSSEY by NIKOS KAZANTZAKIS

ODYSSEY A

And when in his wide courtyards Odysseus had cut down
the insolent youths, he hung on high his sated bow
and strode to the warm bath to cleanse his bloodstained body.
Two slaves prepared his bath, but when they saw their lord
they shrieked with terror, for his loins and belly steamed
and thick black blood dripped down from both his murderous palms
their copper jugs rolled clanging on the marble tiles.
The wandering man smiled gently in his horny beard
and with his eyebrows signed the frightened girls to go.

ΟΔΥΣΣΕΙΑ Α

Σαν πια ποθέρισε τους γαύρους νιους μες στις φαρδιές αυλές του,
το καταχόρταστο ανακρέμασε δοξάρι του ο Δυσσέας
και διάβη στο θερμό λουτρό, το μέγα του κορμί να πλύνει.
Δυο δούλες συγκερνούσαν το νερό, μα ως είδαν τον αφέντη
μπήξαν φωνή, γιατι η σγουρή κοιλιά και τα μεριά του αχνίζαν
και μαύρα στάζαν αίματα πηχτά κι από τις δυο του φούχτες
και κύλησαν στις πλάκες οι χαλκές λαγήνες τους βροντώντας.
Ο πολυπλάνητος γελάει πραγά μες στα στριφτά του γένια
και γνέφει παίζοντας τα φρύδια του στις κοπελλιές να φύγουν.
Το χλιο πολληώρα φραίνουνταν νερό κι οι φλέβες του ξαπλώναν
μες το κορμί σαν ποταμοί, και τα νεφρά του δροσερεύαν
κι ο μέγας νους μες στο νερό ξαστέρωνε κι αναπαυόταν.

~ODYSSEY, by NIKOS KAZANTZAKIS, translated by KIMON FRIAR

Nikos Kazantzakis
1883-1957
Nikos Kazantzakis was born in Heraklion, Crete, when the island was still under Ottoman rule. He studied law in Athens (1902-06) before moving to Paris to pursue postgraduate studies in philosophy (1907-09) under Henri Bergson. It was at this time that he developed a strong interest in Nietzsche and seriously took to writing. After returning to Greece, he continued to travel extensively, often as a newspaper correspondent. He was appointed Director General of the Ministry of Social Welfare (1919) and Minister without Portfolio (1945), and served as a literary advisor to UNESCO (1946). Among other distinctions, he was president of the Hellenic Literary Society, received the International Peace Award in Vienna in 1956 and was nominated for the Nobel Prize in Literature.
Kazantzakis regarded himself as a poet and in 1938 completed his magnum opus, The Odyssey: A Modern Sequel, divided into 24 rhapsodies and consisting of a monumental 33,333 verses. He distinguished himself as a playwright (The Prometheus Trilogy, Kapodistrias, Kouros, Nicephorus Phocas, Constantine Palaeologus, Christopher Columbus, etc), travel writer (Spain, Italy, Egypt, Sinai, Japan-China, England, Russia, Jerusalem and Cyprus) and thinker (The Saviours of God, Symposium). He is, of course, best known for his novels Zorba the Greek (1946), The Greek Passion (1948), Freedom or Death (1950), The Last Temptation of Christ (1951) and his semi-autobiographical Report to Greco (1961). His works have been translated and published in over 50 countries and have been adapted for the theatre, the cinema, radio and television.

Μέμνησο ότι άνθρωπος εί

Ο Φίλιππος Β΄ o Μακεδών (382 – 336 π.Χ.) ήταν ο βασιλιάς που έκανε τη Μακεδονία ισχυρό κράτος. Ένωσε υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά κράτη και επί της ουσίας προετοίμασε την κατάκτηση της Περσίας και του μεγαλύτερου μέρους του τότε γνωστού κόσμου από τον Μέγα γιο του, τον Αλέξανδρο.
Λέγεται ότι ο πανίσχυρος Φίλιππος της Μακεδονίας, είχε δώσει μια πάγια εντολή στον πιο έμπιστο δούλο του, αυτόν που μια ζωή μισοκοιμόταν έξω από την πόρτα του ηγεμόνα σαν πιστό σκυλί για τις ανάγκες της νύχτας και που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αντίκριζε ο βασιλιάς με την τσίμπλα στο μάτι.

Αντί για καλημέρα, ο δούλος είχε εντολή να λέει στον αγουροξυπνημένο αφέντη του:”Μέμνησο ότι άνθρωπος εί”. Να θυμάσαι ότι είσαι άνθρωπος, που πάει να πει.

Η φράση μας έμεινε στην καθομιλουμένη γλώσσα -και τη θυμήθηκα στην πιο απλή και πιο κυριολεκτική της έννοια, διαβάζοντας κάποιες πληροφορίες για τον φράχτη του Έβρου. Μια συγκλονιστική περιγραφή για την αποτελεσματικότητα του σιδερένιου φράχτη, που στο μυαλό μας οι περισσότεροι τον είχαμε, ίσως, ως έναν απλό, αλλά αποτελεσματικό κοτόσυρμα που στήθηκε για να εμποδίζει την είσοδο στις ροές των απελπισμένων. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για ένα ανθρωποφάγο μηχανικό τέρας. Πραγματικά αξίζει να διαβαστούν οι λεπτομέρειες, για να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε.

Εν τω μεταξύ, με είχε πολύ ξενίσει η προηγούμενη δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος υπερασπιζόμενος τη χρησιμότητα του επονείδιστου φράχτη κι αναφερόμενος στους πολέμιούς του, στους οποίους μέχρι προ ολίγου συγκαταλεγόταν κι ο ίδιος, είπε χαρακτηριστικά: “Φαίνεται καλή ιδέα (σ.σ. η κατάργηση του φράχτη) για εκείνους που δεν έχουν ιδέα, που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν νάρκες στον Έβρο”.

Τι αφελής δήλωση, σκέφτηκα, ακούγοντάς τον να την εκστομίζει. Κι ας μην έχω ούτε εγώ ιδέα, υπολόγισα με το φτωχό μου το μυαλό ότι δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχουν νάρκες στη συνοριακή γραμμή του Έβρου. Αν υπήρχαν νάρκες, δεν θα υπήρχε λόγος, εξ αρχής, να έχει στηθεί εκεί αυτός ο φριχτός φράχτης. Πράγματι, τα στοιχεία ήρθαν από τους 1101, για να επιβεβαιώσουν την ανοησία της πρωθυπουργικής δήλωσης, αφού τεκμηριώνεται ότι νάρκες δεν υπάρχουν στον Έβρο!

Τι να πει κανείς? Γιατί άραγε αυτή η υποκρισία, όταν στα νερά του Αιγαίου πελάγους πνίγονται παιδιά για να πλουτίζουν οι δουλέμποροι της Ανατολίας κι οι όμοιοί τους, οι Έλληνες μαυραγορίτες?

Φτάνουν άραγε τα κακοτραβηγμένα ενσταντανέ με τις τρεις λεσβίες γιαγιάδες που ταϊζουν με το μπιμπερό το προσφυγόπουλο, για να απαλυνθεί ο πόνος των κατατρεγμένων? Ασφαλώς και όχι!

Πώς μπορεί να αντιληφθεί ένας απλός άνθρωπος με σώας τας φρένας, τους λόγους για τους οποίους ο απαίσιος φράχτης δεν έχει ήδη μετατραπεί σε καυτό σημείο υποδοχής των προσφύγων? Ακόμα χειρότερα, αδυνατεί να διανοηθεί ένας λογικός άνθρωπος ότι αυτό το διαβολικό εργαλείο προορίζεται να παραμείνει, πρωτοδεύτερη φορά αριστερά, ως έχει: μια ανθρωποφάγος μηχανή, προορισμένη να κάνει κιμά την ανθρώπινη σάρκα και να ακυρώνει όνειρα και ζωές.

Αλήθεια, πώς να καταλάβει ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, μετά από όλες αυτές τις εκατοντάδες των πνιγμένων παιδιών, τους λόγους για τους οποίους επιτρέπεται ακόμα να βουτούν στη μανιασμένη θάλασσα του Αιγαίου οι απελπισμένοι?

Πώς μπορεί να εκλάβει μια ολόκληρη κοινωνία τον λόγο ενός ανθρώπου που είναι επιφορτισμένος με τον ρόλο ενός πρωθυπουργού που ευαγγελίζεται το διαφορετικό και που θέλει να θεωρείται ηγέτης, όταν αυτός ψεύδεται ανοήτως -επειδή το ψεύδος είναι αυταπόδεικτο- αλλά και αλόγως -αφού η λογικότερη λύση θα ήταν η διοχέτευση των μεταναστευτικών ροών στα σύνορα του Έβρου, όπου η μεταχείριση θα ήταν ευχερέστερη και ασφαλέστερη για την ασφάλεια των κατατρεγμένων?

Ερωτήσεις, χωρίς απαντήσεις –κι έτσι πορευόμαστε με τις αδικοχαμένες ψυχές κάθε μέρα να μεγεθύνουν την εκατόμβη τους.

Κρίμα που ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει δίπλα του κι αυτός έναν παρατρεχάμενο να του ψιθυρίζει κάθε πρωί στο αυτί, να θυμάται κι αυτός να είναι άνθρωπος.

Διότι, κι αν ακόμα δεν έχει ιδέα για τι μιλάει μερικές φορές, αν δεν ξεχνούσε ότι είναι άνθρωπος, σίγουρα θα απέφευγε τέτοιες κακοτοπιές που μόνο προσθέτουν πόντους ντροπής στην εθνική μας αξιοπρέπεια και που κάθε μέρα κοστίζουν ακόμα περισσότερες ζωές. Χαμένες ζωές που κάνουν τον πρωθυπουργό να φαντάζει τόσο τραγικά αδύναμος και τόσο απογοητευτικά μικρότατος στα μάτια μιας κοινωνίας που, κατά τα άλλα, δηλώνει ευχαριστημένη από τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, ρίχνοντας ταυτόχρονα και ποταμούς κροκοδείλιων δακρύων στη θέα των φωτογραφιών των ξεβρασμένων στις ακτές πτωμάτων.

Η φωτοσύνθεση είναι από την OKTANA

https://raskolnick.wordpress.com/2015/11/06/humane/

ALBERT CAMUS

Ο ιός του φόβου

Οι συμπολίτες μας δεν ήταν περισσότερο ένοχοι από άλλους, ξεχνούσαν μόνο να ’ναι μετριόφρονες, αυτό είναι όλο και σκέφτονταν πως όλα είναι ακόμα δυνατά γι’ αυτούς, πράγμα που προϋπέθετε ότι οι συμφορές ήταν αδύνατο να υπάρχουν. Εξακολουθούσαν τις εμπορικές συναλλαγές, ετοίμαζαν ταξίδια και είχαν τις απόψεις τους. Γιατί να σκέφτονταν την πανούκλα που καταργεί το μέλλον, τις μετακινήσεις και τις συζητήσεις; Νόμιζαν πως ήταν ελεύθεροι ενώ κανείς δεν μπορεί να είναι ελεύθερος όσο υπάρχουν συμφορές. [Αλμπέρ Καμύ, Η πανούκλα]
Διαδίδεται σαν αστραπή, κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτε πια∙ ο ένας κολλάει τον άλλον σχεδόν ακαριαία. Δεν υπάρχει πλέον τρόπος να ελεγχθεί η εξάπλωσή της. Δεν έχει βρεθεί το φάρμακο κι ίσως να μην προλάβει να βρεθεί, πριν αφανιστεί η ανθρωπότητα. Ο φόβος κι ο τρόμος κατακλύζουν τις συνειδήσεις. Η ακοή δεν είναι αρκετή για ν’ ακουστεί το τέλος που πλησιάζει. Φόβος για τον εαυτό και τον άλλο, το αγαπημένο πρόσωπο∙ κι απ’ την άλλη, τρόπος προστασίας δε διαφαίνεται στον ορίζοντα. Οι ειδήσεις δεν σταματούν να φτάνουν. Εσύ είσαι απ’ τους τυχερούς. Δεν κόλλησες ακόμη. Κι όσοι απ’ τους δικούς σου πάνε στη δουλειά, φαίνονται ακόμη καλά –φεύ! Προς το παρόν! Μην αποθρασύνεσαι! Έχε το νου σου! Ωστόσο, όλοι παίρνουν φάρμακα. Προληπτικά…
Σε κάθε γωνιά, λίγο να μη φυλαχτεί κανείς, καραδοκεί η μόλυνση απ’ τον ιό. Έρχεται πια από παντού. Παλιά ήταν τουλάχιστον μακριά. Το μαθαίναμε σα μια είδηση, που διαρκεί όσο ένα κλικ ή λίγα λεπτά δελτίου. Ούτε λεπτό ίσως. Ασήμαντη, μακρινή μόλυνση, που δε μας αφορά. Τώρα όμως, τώρα είναι παντού. Καλύτερα να μένουμε σπίτι, να μην κυκλοφορούμε πολύ. Είν’ επικίνδυνο. Και καθόλου, ει δυνατόν, να μην βγαίναμε στον επικίνδυνο τούτο κόσμο… Η μόνη ασφαλής μέρα είναι μια μέρα στο σπίτι. Ο κόσμος άλλαξε, δεν είναι πια όλα τόσο απλά. Έτσι είναι και πρέπει να το δεχτούμε όσο το δυνατόν ταχύτερα. Θα ζήσουμε κι αυτή τη φορά. Θα την περάσουμε και τη μόλυνση αυτή. Αρκεί να φυλαγόμαστε απ’ τους μολυσμένους. Αυτοί είναι ο κίνδυνος. Κανονικά θα πρέπει να τους απομονώνουν, να τους πηγαίνουν κάπου, τέλος πάντων, να μην κινδυνεύει όλος ο κόσμος.
Μ’ αυτή τη «λογική» πάνω-κάτω διαδίδονται αστραπιαία οι ειδήσεις μέσω του διαδικτύου και καλλιεργούνται οι αντίστοιχες αντιδράσεις. Τέτοιου είδους διαδόσεις διασπείρονται και προκαλούν πανικό, άλλοτε για τον Η1Ν1 ή για τις τρελές αγελάδες, την αρρώστια των πουλερικών ή το κουνούπι του Δυτικού Νείλου και σήμερα για τον έμπολα. Τελικά, ακόμη χειρότερη κι απ’ τη διάδοση της αρρώστιας γίνεται η διάδοση του φόβου. Ακόμη εντονότερος κι απ’ τον φόβο του θανάτου γίνεται ο φόβος της ζωής. Βεβαίως, για κάποιους προέχει το κέρδος, υλικό και άυλο. Αφ’ ενός θα παρουσιάσουν, ως εκ θαύματος, το τάδε εμβόλιο και το δείνα αντίδοτο, επιδιώκοντας το μεγαλύτερο δυνατόν οικονομικό όφελος. Αφ’ ετέρου, θα τραβήξουν το νευρικό σύστημα περαιτέρω, φέροντας πάλι τον έλεγχο και την ανάγκη για τάξη κι ασφάλεια ως δώρα σε εξαθλιωμένες συνειδήσεις. Η μεγέθυνση ενός φόβου, συμβάλλει άλλωστε στον αποπροσανατολισμό της προσοχής απ’ την ουσία των προβλημάτων. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε σκλαβωμένοι, με την υγεία μας να κρέμεται απ’ την ποιότητα του κλουβιού μας.
Όσο φοβόμαστε, όμως, όσο κλεινόμαστε, όσο μαζευόμαστε στο καβούκι μας, οι άλλοι προχωρούν. Κινούνται από κράτος σε κράτος, κλείνοντας συμφωνίες, τροφοδοτώντας τις αυτοκρατορίες τους με άρτο και θέαμα, για να διογκώνεται η αντοχή στον εγκλεισμό, μετατρέποντας το προσωπικό σύμπαν του καθενός, σε ένα λαγούμι με φόβους και μαγγανείες. Για την εξάπλωση του κρατισμού δε θα ανακαλυφθεί το φάρμακο από καμιά μεγάλη εταιρεία. Δεν μπορούμε να ζητάμε απ’ τους δεσμώτες μας να μας απαλλάξουν απ’ τα δεσμά που οι ίδιοι μας επέβαλαν. Το κλειδί είναι στο χέρι μας, αλλά τα μάτια μας θολά απ’ τις οθόνες δεν το βλέπουν.
https://anarchypress.wordpress.com/2014/10/14/%CE%BF-%CE%B9%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85/#more-19903

NYSSA BOOTH–Writing Through Fences

BY NYSSA BOOTH

This October, Australia’s largest performing writers program, Word Travels’ Story Fest, is taking on the international conversation surrounding refugees. For most Australians it is impossible to understand what it is like to have to flee your home country, blinded to what the future may hold.

Through the power of creative writing, Story Fest provides a voice to those who have transformed their challenges into influential stories, and is a platform to discuss past experiences with passion, vulnerability and raw authenticity.

The weekend extravaganza will consist of multiple poetry slams, forums, discussions and a special event entitled Writing Through Fences, which will open the Australian Poetry Slam National Final at the Sydney Opera House.
Featuring three refugee poets who sought asylum in Australia, Writing Through Fences is sure to spark heartfelt discussion among the audience and other competing poets. “You will hear from people who have travelled through the darkest places in the human psyche and have found poetry to guide them to sunlight,” said Creative Director of Word Travels, Miles Merrill.

Hani Aden is a Somali writer, who wrote from Christmas Island where she was held for 13 months. During her time in detention, Aden reached to poetry as an outlet to express her emotion and pain. “I thought expressing myself through the power of poetry and storytelling was the only way many of us could walk free in this land,” she explained. Aden is performing alongside Yarrie Bangura, a young refugee, who as a child fled civil war in Sierra Leone; and Kaveh Arya, who fled Iran and became a refugee in Turkey, until he and his family migrated to Australia in 1995.

While all three poets grew up surrounded by war and danger, they agree that by sharing their stories they are bringing to light the social and cultural issues that surround refugees and seeking asylum.

“I want to let many people know seeking asylum is not a crime,” said Aden. “Together we can make change because [it is] kindness [that will] keep the world afloat.”

“I think that’s a constructive way of drawing attention to a real problem, to a real situation which we are faced with in the world, as you know, the refugee crisis is evermore alive now,” said Kaveh Arya.

Arya grew up reading from one of the only books his parents kept – a book of poems. “It was one of the only books, that they kept, that I could actually read and sort of connect to, so I started reading that book at a young age and I fell in love with poetry that way,” he explained.

In his work, poetry is an afterthought. Instead Kaveh chooses to focus on his life experiences as the primary objective, which provide a unique and effective contribution to the international conversation surrounding human rights and refugees.

As a child, Yarrie Bangura fled from her home in Sierra Leone to Guinea, where she lived in a refugee camp with her family before migrating to Australia in 2004. For Yarrie, writing best expressed her pain and enabled her to escape all the terrible things from her past. “I felt like I always had to talk about my pain,” she explained. “I had to find another way to express my pain, which was through music and creative writing – poetry.”

Bangura writes short autobiographical poems and stories, and is one half of the band Sierra Sisters, whose music has featured on several commercials and Triple J Unearthed. Her work reflects the terrifying experiences that haunt her past, and bring to light the issues that many refugees are facing today.

“I never thought that it would get to that length, that people would be interested,” said Bangura. “I was doing it because it made me feel good and it was letting out and chucking away the things that I don’t want to remember anymore in my life – or at least I don’t want to deal with.”

Writing Through Fences is opening the Australian Poetry Slam National Final, one of the most anticipated events in Sydney’s literary and performance calendar. Over the weekend, 20 of Australia’s finest poets will speak, scream, whisper and shout their way to being crowned Australian Poetry Slam Champion.

The Story Fest will also include children’s activities ranging from workshops and events in which they will learn the art of creative writing.

Word Travels’ Story Fest, and Writing Through Fences in particular, is a not-to-be-missed opportunity to immerse yourself in eye-opening and inspirational, truth-telling tales. The festival will provide a new perspective of life, and the ongoing, international issues surrounding refugees. (NB)

WORD TRAVELS’ STORY FEST
Oct 9–11. Info: wordtravels.info/story-fest

AUSTRALIAN POETRY SLAM NSW FINAL
Oct 9, 8pm. Sydney Dance Lounge, Pier 4/5, Hickson Rd, Sydney. $30+b.f.

Tickets: eventbrite.com.au

City Hub’s pick of the festival:
AUSTRALIAN POETRY SLAM NATIONAL FINAL feat. WRITING THROUGH FENCES
Oct 11, 7pm. Drama Theatre, Sydney Opera House. $36-$44+b.f. Tickets: sydneyoperahouse.com

Follow Kaveh Arya at: facebook.com/kaveh.theunlikelypoet

http://www.tokoskino@wordpress.com

*From http://www.altmedia.net.au/word-travels-story-fest-writing-through-fences/110534