PHONE CALL
Your abrupt voice
echoed on the other side
of the telephone line
rekindled our last conversation
I remember we had met
in autumn
brown leaves over
the lone grave site and
I was disturbed with
the red carnation of my lapel
I didn’t expect your call
obviously hesitant
your voice and your laughter
roared through the dead line
cold sweat over my body
strange, I didn’t expect you
to call so soon: it was just the day
before yesterday when we buried you
ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ
Απότομη η φωνή σου
στο τηλέφωνο
ηχώ στ’ αυτιά κι ανάμνηση
της τελευταία μας κουβέντας
θυμάμαι είχαμε συναντηθεί
φθινόπωρο που
φύλλα καφετιά στόλιζαν
το μοναχικό τάφο
κι εγώ ανάστατος
με το γαρύφαλλο στο πέτο
δεν περίμενα να τηλεφωνήσεις
ολοφάνερα δισταχτική
η φωνή σου και το γέλιο σου
αντιβούησε στην άψυχη γραμμή
κρύος ιδρώτας στο κορμί μου
παράξενο, δεν το περίμενα
σήμερα να τηλεφωνήσεις
μόλις προχθές σε θάψαμε
~Εικόνες Απουσίας-Σαιξπηρικόν, άνοιξη 2015
~Images of Absence-Ekstasis Editions, spring 2015
http://www.ekstasiseditions.com
http://www.libroslibertad.ca
Mayanaam
vequinox
Manolis 